Σκηνοθεσία/Διδασκαλία: Γιάννης Σιμονετάτος, Πολύνα Γκίλη
Σκηνικά: Στέργιος Γιτόπουλος, Μαρία Τσιροζίδου
Για ένα θεατρικό εργαστήρι η παράσταση δεν είναι ο σκοπός αλλά ο προορισμός. Το ταξίδι και η προετοιμασία του είναι τα πιο σημαντικά και ουσιαστικά πράγματα που μπορεί να πάρει κανείς μέσα από οποιαδήποτε δημιουργική ενασχόληση.
Η παράσταση αυτή προέκυψε μέσα από μια σειρά μαθημάτων που έχουν να κάνουν με την αλήθεια του εαυτού μας αλλά και την προσωπική ανάπτυξη μέσα από το θέατρο.
Αυτή η διαδικασία μας οδήγησε στο θέατρο του παραλόγου και σε έναν από τους πιο διάσημους εκπροσώπους του, τον Σάμιουελ Μπέκετ. Το θέατρο του παραλόγου βάζει στην άκρη τη λογική, την επαγωγική σκέψη, ακόμα και την έννοια της γλώσσας και εστιάζει πάνω στην αντικειμενική αλήθεια πίσω από μια κατάσταση.
Μια αλήθεια τόσο απλή όσο και σκληρή, χωρίς να την κρίνει και χωρίς να προσπαθεί να διδάξει κάτι στο κοινό.
Οι θεατές παρακολουθούν μία μέρα (ή μάλλον δύο...) από τη ζωή της Φουίνι και του Γουίλι. Η Φουίνι είναι μία γυναίκα θαμμένη σε έναν λόφο, που μονολογεί ακατάπαυστα προσπαθώντας μέσα από τις καθημερινές της συνήθειες να βρει το νόημα της ύπαρξής της. Κάπου εκεί στο βάθος βρίσκεται και ο Γουίλι, ο σύζυγός της που συμμετέχει και αυτός με το δικό του τρόπο σε αυτή την αναζήτηση, αφού και ο ίδιος αποτελεί μέρος αυτής της καθημερινότητας.